مشخصات يك پايان نامه و گزارش علمي
اگرچه براي همه انواع نوشته‌ها، مشخصات و ويژگي‌هاي واحد و معيني نمي‌توان ذكر كرد، با اين حال در يك پايان نامه يا گزارش علمي بايد نكات و موارد كلي كه در اين فصل ذكر مي‌شود، بطور كامل رعايت شده باشد.
دقت كنيد كه پس از عنوان فصل بايد حداقل توضيحي كوتاه در مورد موضوع نوشته شود و نمي‌توان مستقيماً بعد از آن عنوان بخش را نوشت و همين طور پس از عناوين بخش‌ها و زيربخش‌ها.(مانند دستورالعمل حاضر)
دقت كنيد كه پس از عنوان فصل بايد حداقل توضيحي كوتاه در مورد موضوع نوشته شود و نمي‌توان مستقيماً بعد از آن عنوان بخش را نوشت و همين طور پس از عناوين بخش‌ها و زيربخش‌ها.(مانند دستورالعمل حاضر)
مشاوران ايران هميار شما در انجام پايان نامه كارشناسي ارشد
1.1 برخورداري از غناي علمي
يك پايان نامه بايد پيش از هر چيز به‌لحاظ علمي از غناي لازم برخوردار باشد. يعني هدف و پيام روشني داشته باشد و از پيش‌زمينه علمي، بيان دلايل علمي، ارجاعات مورد نياز و نتيجه‌گيري شفاف بهره ببرد.
1.2 ارجاع به‌موقع و صحيح به منابع ديگر
هر جمله‌اي كه در يك پايان نامه نوشته مي‌شود يا يك جمله كاملاً بديهي است يا بايد دليل آن بيان شود و يا اينكه بايد به منبعي كه آن موضوع را نقل يا اثبات كرده، ارجاع داده شود. اگر مطلب يا گفتاري از منبعي عيناً در گزارش نقل مي‌شود، بايد آن مطلب داخل گيومه قرار گيرد و با ذكر ماخذ و شماره صفحه، به آن اشاره گردد.
1.3 ساده‌نويسي
سادگي از ضروريات يك نوشته است. نويسنده بايد ساده، روان و در عين حال شيوا و رسا بنويسد و عبارات مبهم، جملات پيچيده و كلمات نامأنوس در نوشته خود به‌كار نبرد. اگر چه افراط در اين امر نيز، به شيوايي نوشته صدمه مي‌زند. به‌كارگيري لغات و اصطلاحات دشوار و دور از ذهن و عبارات و جملات نامنظم و مبهم موجب ايجاد اشكال در فهم خواننده خواهد شد.
براي ساده‌نويسي بايد در حد امكان از به‌كارگيري كلمات «مي‌بايست»، «بايستي»، «گرديد»، «بوده باشد» و مانند آنها كه تكلف‌آور، غلط مصطلح و يا غيرشيوا هستند، به‌جاي «بايد»، «است»، «شد» و مثل آنها، اجتناب شود. همين‌طور، «در‌جهت» نمي‌تواند جايگزين خوبي براي كلمه رواني مثل «براي» باشد. كلمات و جملات روان و ساده مي‌توانند اغلب مفاهيم را براحتي منتقل كنند.
دقت در تنظيم بندها (پاراگراف‌ها) نيز كمك شاياني به رواني و سادگي فهم مطلب مي‌كند. بندهاي طولاني نيز مانند جملات طولاني مي‌توانند خسته‌كننده باشند و خواننده را سردرگم كنند. يك بند نبايد كمتر از سه يا چهار سطر يا بيشتر از 10 تا 15 سطر باشد.
1.3.1 وحدت موضوع
نويسنده بايد در سراسر نوشته از اصل موضوع دور نيافتد و تمام بحث‌ها، مثال‌ها و اجزاي نوشته با هماهنگي كامل، پيرامون موضوع اصلي باشد و تاثيري واحد در ذهن خواننده القا كند.
1.3.2 اختصار
پايان نامه يا گزارش علمي بايد در حد امكان، مختصر و مفيد باشد و از بحث‌هاي غير ضروري در آن پرهيز شود. نوشتن مطالب ارزشمندي كه هيچ ربطي به موضوع ندارد، فاقد ارزش علمي است.
1.3.3 رعايت نكات دستوري و نشانه‌گذاري
در سراسر پايان نامه بايد قواعد دستوري رعايت شود و اركان و اجزاي جمله در جاي مناسب خود آورده شود. همچنين رعايت قواعد نشانه‌گذاري سبب مي‌شود كه بيان نويسنده روشن باشد و خواننده به سهولت و با كمترين صرف انرژي مطالب را مطالعه و درك كند.
1.3.4 توجه به معلومات ذهني مخاطب
نويسنده بايد همواره مخاطب خود را در برابر خود تصور كند و با توجه به معلومات ذهني مخاطب تمامي پيش‌نيازهاي لازم براي درك مطالب مورد بحث را، از پيش براي مخاطب فراهم كند.
1.3.5 رعايت مراحل اصولي نگارش
هر كار علمي زماني به بهترين شكل قابل انجام است كه بر اساس يك برنامه‌ريزي مشخص انجام شود. تهيه يك متن علمي با كيفيت نيز نيازمند برنامه‌ريزي مناسب و اجراي منظم آن مي‌باشد. مراحل نگارش را عموماً مي‌توان به ترتيب زير درنظر گرفت:
• تهيه فهرستي از عناوين اصلي و فرعي كه بايد نوشته شود
• اولويت‌بندي و تعيين ترتيب منطقي فصل‌ها و بخش‌هاي گزارش
• گردآوري اطلاعات اوليه راجع به هر بخش و زيربخش
• تدوين مطالب جديدي كه بايد به قلم نگارنده به گزارش اضافه شود
• ماشين(تايپ)كردن مطالب با رعايت كامل نكاتي كه در اين دستورالعمل آموزش داده مي‌شود
رعايت نظم و ترتيب در اجراي مراحل سيستماتيك فوق هم فرآيند تهيه پايان نامه يا گزارش علمي را براي نگارنده آسان مي‌كند و هم كيفيت نگارش را به ميزان قابل توجهي افزايش مي‌دهد.
برچسب: ،