پردازش تصوير
نشانهاي ويژه يا متغيرهاي مربوط به تصوير باشد. اغلب تكنيك‌هاي پردازش تصوير شامل برخورد با تصوير بهرر روش MPEG۲ از ضريب فشرده‌سازي بالاتري استفاده مي‌شود و امكان دسترسي به اطلاعات ۳ تا ۱۵ مگابيت بر ثانيه‌است از اين روش در دي‌وي‌دي‌هاي امروزي استفاده مي‌شود در اينجا نيز هر فريم تصويري شامل چندين سطر از اطلاعات ديجيتالي است.
عنوان يك سيگنال دو بعدي و بكاربستن تكنيك‌هاي استاندارد پردازش سيگنال روي آنها مي‌شود. پردازش تصوير اغلب به پردازش ديجيتالي تصوير اشاره مي‌كند ولي پردازش نوري و آنالوگ تصوير هم وجود دارند. اين مقاله در مورد تكنيك‌هاي كلي است كه براي همه آنها به كار مي‌رود.تصاوير رقمي (ديجيتالي)[ويرايش]تصاوير سنجش شده كه از تعداد زيادي مربعات كوچك (پيكسل) تشكيل شده‌اند. هر پيكسل داراي يك شماره رقمي(Digital Number) مي‌باشد كه بيانگر مقدار روشنايي آن پيكسل است. به اين نوع تصاوير، تصاوير رستري هم مي‌گويند. تصاوير رستري داراي سطر و ستون مياشند.
مقادير پيكسلها[ويرايش]براي مشخص كردن يك پيكسل روش‌هاي مختلفي استفاده مي‌شود. آنچه كه متداول تر است RGB است، كه ۳ كانال مختلف براي ۳ رنگ قرمز، سبز و آبي در نظر مي‌گيرد. اما در پردازش تصوير از فضاهاي رنگي ديگري استفادهٔ بيش تري مي‌شود. براي مثال فضاي رنگ HSV. در صورتي كه از ۳ كانال قرمز و سبز و آبي استفاده شود و براي هر كانال ۱ بايت در نظر گرفته شود، هر كانال داراي ۲۵۶ حالت (۲ به توان ۸) خواهد بود. در نتيجه هر پيكسل ۱۶۷۷۷۲۱۶ (۲۵۶ به توان ۳) رنگ مختلف را مي‌تواند نشان دهد.پردازش تصاوير داراي دو شاخه عمدهٔ بهبود تصاوير و بينايي ماشين است. بهبود تصاوير دربرگيرندهٔ روشهايي چون استفاده از فيلتر محوكننده و افزايش تضاد براي بهتر كردن كيفيت ديداري تصاوير و اطمينان از نمايش درست آنها در محيط مقصد (مانند چاپگر يا نمايشگر رايانه)است، در حالي كه بينايي ماشين به روشهايي مي‌پردازد كه به كمك آنها مي‌توان معني و محتواي تصاوير را درك كرد تا از آنها در كارهايي چون رباتيك و محور تصاوير استفاده شود.
در معناي خاص آن پردازش تصوير عبارتست از هر نوع پردازش سيگنال كه ورودي يك تصوير است مثل عكس يا صحنه‌اي از يك فيلم. خروجي پردازشگر تصوير مي‌تواند يك تصوير يا يك مجموعه از
تفكيك‌پذيري تصوير[ويرايش]تفكيك‌پذيري تصوير به تعداد پيكسلها در طول و عرض تصوير بستگي دارد.
رزوليشن تصوير[ويرايش]با يك تصوير ۴ بيتي، حداكثر دامنه روشنايي ۱۶ (۲ به توان ۴) مي‌باشد كه دامنه آن از ۰ تا ۱۵ نشان داده مي‌شود. در اين حالت تصوير كيفيت پاييني را به نسبت تصاويري با نرخ بيت بالاتر ارائه مي‌كند. تصوير ۸ بيتي حداكثر دامنه ۲۵۶ دارد و تغييرات آن بين ۰ تا ۲۵۵ است؛ كه دقت بالاتري دارد.
عمليات اصلي در پردازش تصوير[ويرايش]تبديلات هندسي: همانند تغيير اندازه، چرخش و...رنگ: همانند تغيير روشنايي، وضوح و يا تغيير فضاي رنگتركيب تصاوير: تركيب دو يا چند تصويرفشرده سازي پرونده: كاهش حجم تصويرناحيه بندي پرونده: تجزيهٔ تصوير به نواحي با معنيبهبود كيفيت پرونده: كاهش نويز، افزايش كنتراست، اصلاح گاما و ...سنجش كيفيت تصويرذخيره‌سازي اطلاعات در تصويرانطباق تصاويرفشرده‌سازي تصاوير[ويرايش]مقالهٔ اصلي: فشرده‌سازي تصاوير
براي ذخير فاصل دو عنصر تصويري نزديك به هم را يكسان ديده و به خوبي تمايز آنها را نمي‌تواند تشخيص دهد. همچنين اثر نور و تصوير براي مدت زمان معيني در چشم باقي مي‌ماند كه اين پديده در ساخت تصاوير متحرك مورد توجه مي‌باشد.
روش JPEGنام اين فرمت در واقع مخفف كلمات JOINT PHOTOGRAPHIC EXPERT GROUP است. از اين روش در فشرده‌سازي عكس و تصاوير گرافيكي ساكن استفاده مي‌شود JPEG اولين و ساده‌ترين روش در فشرده‌سازي تصوير است به همين دليل در ابتدا سعي شد براي فشرده‌سازي تصاوير متحرك مورد استفاده قرار گيرد. براي اين منظور تصاوير به صورت فريم به فريم مانند عكس فشرده مي‌شدند وبا ابداع روش MOTION JPEG براي ارتباط دادن اين عكس‌ها به هم تلاش شد كه با مشكلاتي همراه بود.
روش MPEGنام اين فرمت مخفف عبارت MOVING PICTURE EXPERT GROUP است. اين روش در ابتداي سال ۹۰ ابداع شد و در آن اطلاعات تصوير با سرعت حدود ۵/۱ مگابيت بر ثانيه انتقال پيدا مي‌كرد كه در تهيه تصاوير ويدئويي استفاده مي‌شد. با اين روش امكان ذخيره حدود ۶۵۰ مگابايت اطلاعات معادل حدود ۷۰ دقيقه تصوير متحرك در يك ديسك به وجود آمد. در MPEG بيت‌هاي اطلاعات به صورت سريال ارسال مي‌شوند و به همراه آنها بيت‌هاي كنترل و هماهنگ‌كننده نيز ارسال مي‌شوند كه موقعيت و نحوه قرارگيري بيت‌هاي اطلاعاتي را براي انتقال و ثبت اطلاعات صدا و تصوير تعيين مي‌كند.ه‌سازي تصاوير مطلوب است حجم اطلاعات تا جايي كه ممكن است كاهش يابد و اساس بسياري از روش‌هاي فشرده‌سازي كنار گذاردن بخش‌هايي از اطلاعات و داده‌ها است.
مي‌توان با ضريب يا نسبت فشرده‌سازي است ميزان كنار گذاشتن اطلاعات را مشخص كرد. فشرده سازي تصاوير، ذخيره‌سازي و انتقال اطلاعات را آسان‌تر مي‌كند و مي‌تواند سبب كاهش پهناي‌باند و فركانس مورد نياز شود.
امروزه روش‌هاي متعدد و پيشرفته‌اي براي فشرده‌سازي وجود دارد. فشرده‌سازي تصوير با توجه به اين گزارهٔ مهم صورت مي‌گيرد كه چشم انسان حد
روش MPEG۲د
برچسب: ،